Zatoczek rogowy (Planorbarius corneus) – gatunek słodkowodnego ślimaka z rodziny zatoczkowatych (Planorbidae), szeroko rozprzestrzeniony w Palearktyce. Największy przedstawiciel rodziny występujący w Polsce. Gatunek eurytopowy, polimorficzny, o dużej odporności na wysychanie, niewrażliwy na eutrofizację wód i fluktuacje warunków środowiskowych. Obojnak zdolny do samozapłodnienia, składający jaja w kokonach jajowych o charakterystycznej budowie.
Muszla duża, płasko zwinięta (planispiralna), lewoskrętna, zbudowana z 5-6 skrętów. Zatoczek jest ślimakiem płucodysznym wiec musi sie wynurzać by zczerpnać powietrza.
Zwykle występuje zapłodnienie krzyżowe więc do rozmnażania potrzebne są 2 osobniki. Kokon zawiera średnio od 30 do 50 jaj. Samozapłodneinei zdarza sie bardzo rzadko i w takim przypadku dojrzewa mniej niz 5% osobników.
Zatoczki są cenione jako swoista służba sanitarna w oczku wodnym. Należą do zdrapywaczy. Odżywiają się detrytusem, peryfitonem, zeskrobują radulą obumarłe, zmacerowane fragmenty roślin wodnych, a także glony i rzadziej żywe tkanki roślin wodnych. Najczęściej żeruje na rdestniacach (Potamogeton sp.), przęstce pospolitej (Hippuris vulgaris), okrężnicy bagiennej (Hottonia palustris), osoce aloesowatej. Preferuje żerowanie na martwych lub obumierających częściach roślin.
Zatoczek jest mniej ekspansywny od popularnijszej błotniarki. Oferowane osobniki pochodzą z hodowli w zbiornikach niezarybionych więc nie są źródłem pasożytów i chorób ryb.
